Openbaring van Yeshua Masjiach
Hoofdstuk 20
Enkele uitgangspunten om de Apocalyps te verklaren:
· Een profetisch Boek toegevoegd aan de boeken van het OT om de Joden van de Eindtijd tot richtsnoer te zijn.
• De gebeurtenissen voltrekken zich voor een groot gedeelte in de 70ste Jaarweek der Joden, wanneer YHWH Elohim de draad der geschiedenis in verband met zijn uitverkoren volk weer oppakt.
· De Christelijke Gemeente bevindt zich dan [waarschijnlijk] niet meer op aarde omdat ze bij het begin van de 70ste Week is weggerukt in de ‘Opname’.
Tekst
1 En ik zag een engel neerdalen uit de hemel in het bezit van de sleutel der afgrond en een grote keten op zijn hand.
2 En hij maakte zich meester van de Draak, de oude Slang, die Duivel en de Satan is, en hij bond hem duizend jaren.
3 En hij wierp hem in de afgrond en sloot en verzegelde [die] boven hem opdat hij de Heidenvolken niet langer zou misleiden totdat de duizend jaren voleindigd zijn; daarna moet hij een korte tijd worden losgelaten.
4 En ik zag tronen en zij namen daarop plaats, en hun werd rechterlijk oordeel verleend. En de zielen van hen die onthoofd waren wegens het getuigenis van Yeshua en wegens het woord van God en degenen die niet het Beest aanbaden, noch zijn Beeld, en zij ontvingen niet het kenteken op het voorhoofd en op hun hand. En zij kwamen tot leven en heersten als koningen met de Masjiach duizend jaren.
5 De overigen der doden kwamen niet tot leven totdat de duizend jaren ten einde waren.
6 Dit [is] de eerste opstanding. Gelukkig en heilig hij die deel heeft aan de Eerste opstanding; over dezen heeft de Tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van de Masjiach zijn en zij zullen de duizend jaren met hem als koningen heersen.
7 En zodra de duizend jaren ten einde zijn zal de Satan uit zijn kerker worden losgelaten,
8 en hij zal uitgaan om de Heidenvolken die aan de vier hoeken der aarde zijn te misleiden, Gog en Magog, om hen te verzamelen tot de oorlog, hun aantal als het zand der zee.
9 En zij trokken op over de breedte der aarde en omsingelden het kamp der heiligen en de geliefde Stad. En vuur daalde neer uit de hemel en verslond hen.
10 En de Duivel die hen misleidt werd in het meer van vuur en zwavel geworpen, waar ook het Beest en de Valse Profeet [zijn]; en zij zullen dag en nacht gepijnigd worden tot in alle eeuwigheid.
11 En ik zag een grote witte troon en hem die daarop is gezeten, van wiens aangezicht vluchtte de aarde en de hemel en geen plaats werd voor hen gevonden. 12 En ik zag de doden, de groten en de kleinen, staande vóór de troon, en boekrollen werden geopend. Ook een andere boekrol werd geopend, welke is des levens. En de doden werden geoordeeld uit de dingen geschreven zijnde in de boekrollen overeenkomstig hun werken.
13 En de Zee gaf de doden die in haar [waren]; ook de Dood en de Hades gaven de doden die in hen [waren]; en zij werden geoordeeld, een ieder overeenkomstig hun werken.
14 En de Dood en de Hades werden in het meer van vuur geworpen; dit is de Tweede dood: het meer van vuur.
15 En indien iemand niet werd gevonden geschreven in de boekrol des levens, werd hij geworpen in het meer van vuur.
Exegese
20:1-3
1 και ειδον αγγελον καταβαινοντα εκ του ουρανου εχοντα την κλειν της αβυσσου και αλυσιν μεγαλην επι τηνχειρα αυτου
2 και εκρατησεν τον δρακοντα ο οφις ο αρχαιος ος εστιν διαβολος και ο σατανας και εδησεν αυτον χιλια ετη
3 και εβαλεν αυτον εις την αβυσσον και εκλεισεν και εσφραγισεν επανω αυτου ινα μη πλανηση ετι τα εθνη αχριτελεσθη τα χιλια ετη μετα ταυτα δει λυθηναι αυτον μικρον χρονον
En ik zag een engel neerdalen uit de hemel, hebbend de sleutel der afgrond en een grote keten op zijn hand. En hij maakte zich meester van de Draak, de oude Slang, die Duivel en de Satan is, en hij bond hem duizend jaren. En hij wierp hem in de afgrond en sloot en verzegelde [die] boven hem opdat hij de Heidenvolken niet langer zou misleiden totdat de duizend jaren voleindigd zijn; daarna moet hij een korte tijd worden losgelaten.
Tot hiertoe was Gods voornaamste vijand, hij die het Beest en de Valse Profeet en hun aanhang slechts als zijn werktuigen gebruikte, nog buiten schot gebleven. Maar het Bruiloftsfeest kan niet beginnen voordat ook dat obstakel, hij die de aanstichter is van alle kwaad, verwijderd is.
Daarom daalt koning Yeshua persoonlijk uit de hemel neer om zich tenslotte met de Duivel zelf te bemoeien, de Oude Slang die in de Openbaring voorgesteld wordt als een grote draak.
Het gebruik van die term – de oude Slang – voert ons terug naar de vroege profetische uitspraak die God tot die opstandige geestenzoon richtte:
En ik zal vijandschap zetten tussen jou en de Vrouw, en tussen jouw zaad en haar zaad; hij zal jou de kop vermorzelen en jij zult hem de hiel vermorzelen (Gn 3:15).
Met het Zaad van de Vrouw dat de Slang de kop zal vermorzelen, werd toen reeds op Yeshua gedoeld. Vandaar dan ook dat we hem hier in actie zien komen om tegen de Duivel op te treden. Maar nog niet met de bedoeling om hem voorgoed te liquideren. Zoals God met de demonen handelde vanaf de Vloed, doet hij nu ook, in zekere zin, met de Satan. Deze moet voor de duur van het Millennium volkomen in zijn activiteit worden beteugeld; daarna kan God hem nog voor een korte tijd gebruiken in verband met het realiseren van zijn voornemen.
Opdat Satan van elk contact met de mensheid in de duizend jaar afgesneden blijft, moet hij voor die volle periode gebonden in de afgrond verblijven.
Vergelijk Rm 10:6-8, waaruit kan worden afgeleid dat de afgrond in het geval van Yeshua een doodstoestand was. Evenzo zal Satan 1000 jaar in een met de dood te vergelijken toestand verkeren.
Er is een groot verschil tussen de voorstelling van de put van de afgrond waaruit op de helft van de Week de demonensprinkhanen worden bevrijd (Op 9:1-3) en (hier) van de afgrond die boven de Draak gesloten en verzegeld wordt.
De opsluiting van 4370 jaar van de ongehoorzame engelenzonen (Genesis 6) wordt in 1Pt 3:19-20 en 2Pt 2:4 nader omschreven en daaruit blijkt dat zij niet van alle activiteit verstoken zijn. Hun zijn zeker bepaalde beperkingen opgelegd, maar als de onreine geesten kunnen zij zich nog steeds met mensen bezighouden, iets waarvan Yeshua’s bediening de overvloedige bewijzen levert (Mt 8:28-32; 12:24-29, 43-45).
Maar tijdens de 1000 jaar van Satans gevangenschap in de boven hem gesloten en verzegelde afgrond, waarin hij bovendien met een grote keten gebonden is, bevindt de mensheid zich volledig buiten zijn bereik.
De leer van de bekende kerkvader Augustinus dat het binden van Satan al zou hebben plaatsgevonden bij Yeshua’s opstanding en hemelvaart, heeft in de loop der eeuwen velen op 'het verkeerde been gezet'. De periode van 1000 jaar kon bijgevolg niet letterlijk worden opgevat. Ze zou een lange tijd van onbepaalde duur omvatten waarin Satan, watzijn invloed betreft, beperkt zou zijn.
De Bijbel laat evenwel zien dat Satan in de 1000 jaar tot volstrekte machteloosheid is gedoemd [let op het lidwoord!]. Hij kan niet de minste invloed op de mensheid uitoefenen. Om die reden hebben exegeten die aan Augustinus’ leer hebben vastgehouden, het kerkeren van Satan moeten relativeren, aangezien duidelijk is dat hij tot op heden er mee voortgegaan is de gehele bewoonde aarde te misleiden (Op 12:9).
Bij de beschouwing van Op 20:11-15 zullen we zien dat de mensheid in het algemeen in de letterlijke periode van 1000 jaar zich vóór de grote Witte Troon van Gods oordeel zal bevinden. Dan zal de bewoonde aarde in rechtvaardigheid geoordeeld worden, hetgeen slechts gerealiseerd kan worden wanneer de mensheid geheel buiten Satans bereik is.
4 και ειδον θρονους και εκαθισαν επ αυτους και κριμα εδοθη αυτοις και τας ψυχας των πεπελεκισμενων δια τηνμαρτυριαν ιησου και δια τον λογον του θεου και οιτινες ου προσεκυνησαν το θηριον ουδε την εικονα αυτου καιουκ ελαβον το χαραγμα επι το μετωπον και επι την χειρα αυτων και εζησαν και εβασιλευσαν μετα του χριστουχιλια ετη
6 μακαριος και αγιος ο εχων μερος εν τη αναστασει τη πρωτη επι τουτων ο δευτερος θανατος ουκ εχει εξουσιαναλλ εσονται ιερεις του θεου και του χριστου και βασιλευσουσιν μετ αυτου [τα] χιλια ετη
En ik zag tronen en zij namen daarop plaats, en hun werd rechterlijk oordeel verleend. En de zielen van hen die onthoofd waren wegens het getuigenis van Yeshua en wegens het woord van God en degenen die niet het Beest aanbaden, noch zijn Beeld, en zij ontvingen niet het kenteken op het voorhoofd en op hun hand. En zij kwamen tot leven en heersten als koningen met de Masjiach duizend jaren.
( 5 De overigen der doden kwamen niet tot leven totdat de duizend jaren ten einde waren. )
Dit [is] de eerste opstanding. Gelukkig en heilig hij die deel heeft aan de Eerste opstanding; over dezen heeft de Tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van de Masjiach zijn en zij zullen de duizend jaren met hem als koningen heersen.
Het tafereel dat Johannes nu te zien kreeg berust principieel op Daniël hoofdstuk 7.
(13) Ik schouwde in de nachtelijke visioenen, en zie, met de wolken des hemels kwam iemand gelijk een Mensenzoon. En hij naderde tot de Oude van dagen en men leidde hem voor deze. (14) En hem werd heerschappij gegeven en eer en koningschap, en alle volkeren, natiën en talen zullen hem dienen. Zijn heerschappij is een heerschappij van onbepaalde duur die niet zal voorbijgaan; en zijn koningschap één dat nooit te gronde gaat…
(18) Maar de heiligen van de Allerhoogste zullen het koningschap ontvangen en zij zullen het koningschap voor onbepaalde tijd in bezit nemen, voor onbepaalde tijd tot onbepaalde tijden…
(21) Ik schouwde en die horen voerde oorlog met de heiligen en overweldigde hen, (22) totdat de Oude van dagen kwam en de macht om te oordelen aan de heiligen van de Allerhoogste werd gegeven en de tijd kwam dat de heiligen het koningschap in bezit namen...
(25) en zij zullen in zijn macht worden gegeven voor een tijd, tijden en een halve tijd…
(27) En het koningschap, de heerschappij en de grootheid der koninkrijken onder de ganse hemel werden aan het volk der heiligen van de Allerhoogste gegeven. Hun koningschap is een koningschap van onbepaalde duur, en alle heerschappijen zullen hem dienen en gehoorzamen.
In ons tekstdeel (de vv 4 en 6) komt de zelfde bijzondere groep van personen in beeld: De joodse eindtijdheiligen, zij die deel krijgen aan de Eerste opstanding.
En die Eerste opstanding is heel speciaal. De opgewekte doden ontvangen met hun opstanding ook een volheid van leven. Daarom wordt er aan toegevoegd dat de Tweede Dood geen macht heeft over hen. Dat zal die heiligen de gelegenheid bieden om in het Millennium het Messiasrijk hier op aarde te vertegenwoordigen in de hoedanigheid van:
(a) Koning-priesters. Vergelijk Dn 7, de vv 18 en 27.
(b) Rechters. Vergelijk Dn 7, vers 22, waar we moeten lezen: Totdat de Oude van dagen kwam en oordeel werd gegeven aan de heiligen.
Vergelijk hier de letterlijke weergave van vers 22.
Onder de grote Koning-Hogepriester Yeshua, de Masjiach, zullen zij alsnog Ex 19:6 vervullen: het functioneren van een Israëlitisch priesterlijk koninkrijk dat tot zegen der Heidenvolken [of: natiën, de Gojim] moet worden (Gn 22:18; 1Pt 2:9).
In Op 5:10 was eerder een aankondiging in die richting gedaan door de 24 Oudsten: En gij [het Lam] maakte hen voor onze God een koninkrijk en priesters, en zij zullen als koningen regeren op de aarde.
Het is nuttig om die aankondiging te vergelijken met wat we hier, in de vv 4 en 6, aan bewoordingen tegenkomen - de zielen van hen die onthoofd waren…, zij kwamen tot leven…, de eerste opstanding, gezien het verschil in context waarin ze geplaatst zijn.
In Op 5:10 wordt namelijk geen enkele indicatie gegeven dat genoemde koningen en priesters eerst (moeten) worden opgewekt. Zij worden beschreven als levende personen, deel uitmakend van de Eindtijdgeneratie. Maar ook zij worden tot een deel van de koninklijke priesterschap gemaakt.
In Op 5:10 wordt namelijk geen enkele indicatie gegeven dat genoemde koningen en priesters eerst (moeten) worden opgewekt. Zij worden beschreven als levende personen, deel uitmakend van de Eindtijdgeneratie. Maar ook zij worden tot een deel van de koninklijke priesterschap gemaakt.
De zelfde koninklijke priesterschap derhalve als hier, in hoofdstuk 20, maar hier zien we de Joodse Eindtijdheiligen in een setting van de Eerste opstanding, aangezien zij tijdens de Grote Verdrukking gewelddadig ter dood werden gebracht. Blijkbaar door toedoen van het Beest, alias de Kleine Horen van Dn 7. Vergelijk in Dn 7 de vv 21 en 25. Om die reden ziet Johannes hen als zielen, wat –Op 6:9-11 in aanmerking genomen – geassocieerd moet worden met vergoten bloed.
In Op 13:15 hadden we eerder de dreiging vernomen dat allen die het Beeld van het Beest niet zouden aanbidden gedood zouden worden. En hier krijgen we dan ook de bevestiging dat het daarbij niet om een loze bedreiging ging. Van de Eindtijdheiligen zullen sommigen zeker ter dood worden gebracht en dat ook nog eens door onthoofding. Te oordelen naar de situatie van thans, voorjaar 2017 - nog voordat de Dag van de Heer werkelijk is aangebroken – wordt ons kennelijk daarmee bij voorbaat onthuld dat de antichristelijke eindtijdmacht islamitisch georiënteerd zal zijn.
De aankondiging die zo lang geleden in Dn 12:1 werd gedaan, dat er sprake zou zijn van een grote benauwdheid, zoals er niet geweest is sinds er volken bestaan, tot op die tijd toe, zal zeker tot een bittere realiteit worden. Hoe kan het ook anders, aangezien de Mensenzoon zelf die profetie bevestigde als zijnde zuivere, goddelijke waarheid (Mt 24:20-22).
Ook leidt dit voorts tot de gevolgtrekking dat van alle Eindtijdheiligen - zowel zij die levend door de Grote Verdrukking komen als zij die in die 'Tijd van Benauwdheid' ter dood worden gebracht en dus letterlijk opgewekt moeten worden - gezegd zal kunnen worden dat zij tot leven kwamen en dat die gebeurtenis wordt bestempeld als de 'Eerste opstanding'.
Omdat de Tweede Dood geen macht over hen heeft, zijn zij in absolute zin tot leven gekomen; zij hoeven nooit meer te sterven. De Tweede dood komt namelijk over hén die, nadat zij zijn opgewekt, zich alsnog zullen verzetten tegen Gods regeling in zijn Masjiach en diens heerschappij tijdens het Millennium.
Dat punt wordt voor ons verduidelijkt in de beschrijving van de algemene opstanding, verderop in dit hoofdstuk, in de vv 11-15, welke daarom de Tweede opstanding genoemd zou kunnen worden:
Dat punt wordt voor ons verduidelijkt in de beschrijving van de algemene opstanding, verderop in dit hoofdstuk, in de vv 11-15, welke daarom de Tweede opstanding genoemd zou kunnen worden:
En ik zag een grote witte troon en hem die daarop is gezeten, van wiens aangezicht vluchtte de aarde en de hemel en geen plaats werd voor hen gevonden. En ik zag de doden, de groten en de kleinen, staande vóór de troon,
Vers 5, de tussenzin in ons tekstdeel, heeft op hén betrekking. Zij zijn namelijk de overigen der doden. Bij hun opstanding (in de loop van het Millennium) ontvangen zij niet onmiddellijk blijvend leven, omdat uit de context blijkt dat zij nog beoordeeld zullen worden op hun daden die zij ná hun opstanding zullen verrichten. Hun opstanding werd door Yeshua, de Rechter, in Johannes 5, daarom een opstanding van oordeel genoemd (Jh 5:22, 28-30):
Dit moet jullie niet verwonderen, want er komt een uur waarin allen die in de graven [zijn], zijn stem zullen horen en te voorschijn zullen komen. Zij die goede dingen deden tot een opstanding van leven, zij die verachtelijke dingen beoefenden tot een opstanding van oordeel. Ik kan niet handelen vanuit mijzelf; gelijk ik hoor, oordeel ik, en mijn oordeel is rechtvaardig, want ik zoek niet mijn eigen wil maar de wil van hem die mij zond.
Blijkbaar kwam datgene wat Paulus later zei - volgens Hn 24:15- op hetzelfde neer: Er zal een opstanding zijn van zowel rechtvaardigen als onrechtvaardigen.Volgens hem was dat trouwens een verwachting die onder de Joden van zijn tijd algemeen gehuldigd werd. En het is niet onwaarschijnlijk dat men daarbij dacht aan gestorven voorouders die YHWH, de God van Israël, tijdens hun leven getrouw dienden.
Tot één van die voorvaderen, de profeet Daniël, had God zélf zich immers in die zin uitgelaten: En jij, ga het einde tegemoet; en je zult rusten en opstaan tot je bestemming aan het einde der dagen (Dn 12:13).
Tot één van die voorvaderen, de profeet Daniël, had God zélf zich immers in die zin uitgelaten: En jij, ga het einde tegemoet; en je zult rusten en opstaan tot je bestemming aan het einde der dagen (Dn 12:13).
Maar terwijl Masjiach Yeshua de supervisie heeft over het oordelen van de Heidenvolken tijdens zijn Millenniumrijk, zullen de Joodse heiligen die de Eerste Opstanding ervaren hem daarin eveneens zichtbaar vertegenwoordigen.
In de bekende Messiaanse profetie van Jesaja 2 werd hun immers reeds dat perspectief geboden, met de woorden:
En hij zal rechtspreken onder de Heidenvolken en de zaken rechtzetten tussen vele volken. Dan smeden zij hun zwaarden tot ploegscharen en hun speren tot snoeimessen. Geen natie zal meer tegen een andere natie het zwaard opheffen, de krijgsdienst zullen zij niet meer leren. Komt dan nu, o huis van Jakob, laten wij in het licht van YHWH wandelen.
20:7-10
8 και εξελευσεται πλανησαι τα εθνη τα εν ταις τεσσαρσιν γωνιαις της γης τον γωγ και μαγωγ συναγαγειν αυτουςεις τον πολεμον ων ο αριθμος αυτων ως η αμμος της θαλασσης
9 και ανεβησαν επι το πλατος της γης και εκυκλευσαν την παρεμβολην των αγιων και την πολιν την ηγαπημενηνκαι κατεβη πυρ εκ του ουρανου και κατεφαγεν αυτους
10 και ο διαβολος ο πλανων αυτους εβληθη εις την λιμνην του πυρος και θειου οπου και το θηριον και ο ψευδοπροφητης και βασανισθησονται ημερας και νυκτος εις τους αιωνας των αιωνων
En zodra de duizend jaren ten einde zijn zal de Satan uit zijn kerker worden losgelaten, en hij zal uitgaan om de Heidenvolken die aan de vier hoeken der aarde zijn te misleiden, Gog en Magog, om hen te verzamelen tot de oorlog, hun aantal als het zand der zee. En zij trokken op over de breedte der aarde en omsingelden het kamp der heiligen en de geliefde Stad. En vuur daalde neer uit de hemel en verslond hen. En de Duivel die hen misleidt werd in het meer van vuur en zwavel geworpen, waar ook het Beest en de Valse Profeet [zijn]; en zij zullen dag en nacht gepijnigd worden tot in alle eeuwigheid
Gezien het voorafgaande gedeelte (de vv 4-6) dat een inleiding vormt voor de rechtspraak tijdens het Millennium, mochten we verwachten dat nu de details daaromtrent zouden volgen. Dat is niet het geval; die bijzonderheden worden in Op 20:11-15 gegeven.
Eerst wordt namelijk de 'zaak' van de voor 1000 jaar gekerkerde Satan afgerond.
Met het oog daarop wordt er daarom meteen een enorme stap gedaan naar het einde van het Millennium alsof de Duivel intussen niet heeft bestaan, wat in zeker opzicht ook het geval zal zijn.
Gezien de activiteit die hij na zijn loslating ontplooit, mag worden aangenomen dat hem de zelfde bewegingsvrijheid wordt vergund die hij voorheen had. Kennelijk ook nu in het bewustzijn dat hij weinig tijd heeft, hervat hij onmiddellijk zijn desastreuze loopbaan, met de bedoeling om alle vrucht van Yeshua’s Millenniumheerschappij zo mogelijk teniet te doen (Op 12:12).
In werkelijkheid dient hij daarmee precies het doel waarvoor God hem bewaarde [vergelijk 2Pt 2:4 en Judas 6], namelijk voor de finishing touch van het 1000-jarige oordeel.
Zoals vers 5 reeds aangaf zijn de overigen der doden tot leven gekomen, in de zin dat alle sporen van de van Adam geërfde [Eerste] dood teniet zijn gedaan.
In 1Ko 15:24-26 heeft Paulus deze wijze van verloop van het Millennium al beschreven:
Vervolgens het einde wanneer hij het koninkrijk aan God en Vader overdraagt, nadat hij alle heerschappij en elke macht en kracht heeft tenietgedaan. Want hij moet koning zijn totdat ‘Hij alle vijanden onder zijn voeten heeft gelegd’. De laatste vijand die tenietgedaan wordt is de Dood.
Uit de beschrijving van het oordeel, hierna in de vv 11-15, kan worden geconcludeerd dat het Millennium voor de overigen der doden een gelegenheid is om bijgeschreven te worden in de boekrol des levens die dan geopend zal worden.
Kennelijk moet een ieders reactie op de poging tot misleiding van de losgelaten Satan definitief uitsluitsel geven of iemands naam blijvend thuishoort in die boekrol.
Gods wijze en vooruitziende blik in deze wordt vlug openbaar als blijkt dat Satan er inderdaad in slaagt om, naar het voorbeeld van het eerste mensenpaar, een talrijke menigte tot rebellie te bewegen. Een onbepaald groot aantal – als het zand der zee – trekt op tegen het Bestuursorgaan dat al die 1000 jaar, zichtbaar en tastbaar, Yeshua’s koninkrijksheerschappij - uitgeoefend vanuit de geliefde Stad, Nieuw Jeruzalem - op aarde vertegenwoordigde.
Vanuit alle richtingen staan personen op die voorbij gaan aan het feit dat zij, mede door het functioneren van die Koninklijke priesterschap, tot volkomen menselijk leven zijn opgeheven. Erger nog, in hun opstand keren zij zich zelfs tegen degenen die, als Abrahams zaad, al die tijd tot zegen voor hen waren.
Het gebruik van de uitdrukking Gog en Magog om die opstandige mensen der natiën nader aan te duiden, geeft aan dat er - wat men noemt - een herhaling van zetten plaats vindt. Duizend jaar eerder had zich al een zelfde situatie vertoond. De Antichrist manoeuvreerde toen ook vele volken tegen het herstelde Israël over wie Gods Tabernakel was. Zie Ez 37:26-27 en 38:14-16, 18.
Toen werden die aanvallers volgens de rechterlijke opdracht van Yeshua Masjiach gedood, waarna hun vleesdelen aan de vogels werden opgevoerd. Nu treedt de hemel opnieuw op met een zeer rigoureuze actie: Er daalt plotseling vuur neer op die rebellen dat hen tot as 'verslindt'. In vers 15 zal dat oordeel nader omschreven worden als de Tweede dood, het meer van vuur.
Ook de Misleider zelf wordt nu zonder uitstel vernietigd. De voorzegging dat het Zaad van de Vrouw hem de kop zou vermorzelen, voltrekt zich nu doordat Masjiach Yeshua hem in datzelfde meer van vuur en zwavel werpt, waar 1000 jaar eerder de demonen al hun einde vonden.
En hoewel er hier van eeuwigdurende pijniging wordt gesproken en niet, zoals in Op 14:11 en 19:3, dat de rook van hun pijniging voor eeuwig opstijgt, ligt het voor de hand dat het idee hetzelfde is: Een altijd durend precedent dat wordt toegevoegd aan Gods jurisprudentie.
Ook zullen Gods geliefden, wanneer zij terugblikken op die opstandelingen en hun verderfelijke loopbaan, te allen tijde gevoelens van afschuw koesteren.
Openbaring 20:7-9 levert een bewijs dat het Nieuwe Jeruzalem, hoewel het uit de hemel vanaf God neerdaalt, ook een aardse dimensie heeft. Want, zoals we gezien hebben, zullen zij die door Satan tot opstand tegen God worden aangezet, het kamp der heiligen en de geliefde Stad, insluiten. Natuurlijk leidt dit tot de ondergang van die opstandelingen. Zij wensen voorbij te gaan aan het feit dat het kamp der aardse heiligen slechts een deel is van de geliefde Stad, precies zoals het geval is met het voorhof dat buiten de naos is in Op 11:2 en daar trouwens wordt aangeduid met de heilige Stad.
Wanneer wij de diverse beelden van de Apocalyps in samenhang met elkaar bezien, vertoont zich met betrekking tot de heilige Stad, het Nieuwe Jeruzalem, aan ons het volgende beeld:
a Wanneer de Stad vanaf God uit de hemel neerdaalt, betekent dit dat de Tent van God bij de mensen is; dat God zelf voortaan bij hen woont (Op 21:2-3).
b Die geliefde Stad is het middelpunt van het kamp der heiligen (vers 9).
c In Op 21:22 vermeldt Johannes dat hij in de Stad geen naos zag. Waarom niet?
Omdat de Heer God haar naos is, ook het Lam.
In dit alles herkennen we het exacte tegenbeeld van Israëls wildernissituatie zoals getekend in de hoofdstukken 2 en 3 van het boek Numeri. Gelegerd rondom de Tabernakel in de binnenste ring: het huis van Aäron en de drie Levietenfamilies Kehath, Gerson en Merari.
In de buitenste ring in elke windrichting telkens drie stammen. Vandaar dat het niet bevreemdt te lezen dat de natiën die het kamp der heiligen omsingelen, zich in de vier hoeken der aarde bevinden en van daaruit actie ondernemen.
Kijkend naar het tegenbeeld in het Millennium lijkt de binnenste ring het tweeledige zaad van Abraham te vertegenwoordigen: hemels, de Christelijke Gemeente, afgeschaduwd door Aärons priesterlijke familie, en aards, de Gemeente van etnisch Israël, afgeschaduwd door de drie families der Levieten.
Alleen zij die behoren tot die twee gemeentes - samen vormend het ene Israël Gods – verrichten dienst binnen die heilige Stad, als de tegenbeeldige priesterschap en hun helpers, de Levieten.
De buitenste ring zou dan typologisch zijn voor de positie die de natiën (de Heidenvolken) ten opzichte van de Tent der Samenkomst innemen.
In de Millenniumperiode nemen allen een positie in ten opzichte van de Tent oftewel de Stad, het Nieuwe Jeruzalem. Die plaats of positie wordt door geen enkel persoon zelf uitgekozen. Het is een toegewezen plaats volgens Gods soevereine keuze. Aldus bezien zou waarschijnlijk nergens duidelijker dan in dit beeld het beginsel van Gods (positieve) voorbeschikking tot uitdrukking komen.
Tenslotte is het in hoge mate interessant om aan de hand van ons tekstdeel verder te constateren dat aan het einde van het Millennium alle personen op aarde die niet tot de twee genoemde Gemeentes behoren, nog steeds worden aangeduid met de term natiën [Grieks: ethnè].
Dat de scheiding tussen de twee Gemeentes van het Israël Gods enerzijds en de natiën anderzijds blijft bestaan, zou ook blijken uit Zc 14:21
En op die dag zal er geen Kanaäniet meer zijn in het Huis van YHWH der legerscharen.
Blijkbaar wil daarmee gezegd zijn dat de scheiding betrekking heeft op het dienen van YHWH binnen de naos van het Nieuwe Jeruzalem.
Daartoe hebben alleen leden van het Israël Gods toegang (Gl 6:15-16).
=======================================================
We keren nog even terug naar het begin van ons tekstdeel:
En zodra de duizend jaren ten einde zijn zal de Satan uit zijn kerker worden losgelaten, en hij zal uitgaan om de Heidenvolken die aan de vier hoeken der aarde zijn te misleiden, Gog en Magog, om hen te verzamelen tot de oorlog
Veel uitleggers zijn de mening toegedaan dat dit de eerste en enige vervulling is van Ezechiël, de hoofdstukken 38-39.
Laten we het bovenstaande daarom eens vergelijken met Ezechiël. We stellen dan ondermeer de volgende verschillen vast:
(a) In Ezechiël slaat YHWH haken in de kaken van Gog en sleept hem naar de allesbeslissende confrontatie.
In de Openbaring wordt de Duivel voor een korte tijd losgelaten uit de afgrond, zijn gevangenis of kerker.
(b) In Ezechiël wordt telkens gezegd dat Gog met zijn benden uit het Noorden komt.
In Openbaring mobiliseert de Duivel de natiën die aan de vier hoeken van de aarde zijn.
(c) In Ezechiël wordt Gogs menigte begraven in het Dal van Gogs menigte, waardoor het land gereinigd zal worden. Maar ook worden de vogels en de wilde dieren van het veld uitgenodigd om zich te goed te doen aan Gods grootslachtoffer op de bergen van Israël (Ez 39:11-20).
In de Openbaring lezen we slechts: Maar vuur daalde neer uit de hemel en verslond hen.
In onze behandeling van Op 16:14-16 en 19:15, 19-21 stelden we eerder vast dat die Schriftdelen in principe hetzelfde verhaal vertellen als Ezechiël 38-39. Oók in hoofdstuk 19 worden de vogels van de hemel door God uitgenodigd om zich te goed te doen:
(a) In Ezechiël slaat YHWH haken in de kaken van Gog en sleept hem naar de allesbeslissende confrontatie.
In de Openbaring wordt de Duivel voor een korte tijd losgelaten uit de afgrond, zijn gevangenis of kerker.
(b) In Ezechiël wordt telkens gezegd dat Gog met zijn benden uit het Noorden komt.
In Openbaring mobiliseert de Duivel de natiën die aan de vier hoeken van de aarde zijn.
(c) In Ezechiël wordt Gogs menigte begraven in het Dal van Gogs menigte, waardoor het land gereinigd zal worden. Maar ook worden de vogels en de wilde dieren van het veld uitgenodigd om zich te goed te doen aan Gods grootslachtoffer op de bergen van Israël (Ez 39:11-20).
In de Openbaring lezen we slechts: Maar vuur daalde neer uit de hemel en verslond hen.
In onze behandeling van Op 16:14-16 en 19:15, 19-21 stelden we eerder vast dat die Schriftdelen in principe hetzelfde verhaal vertellen als Ezechiël 38-39. Oók in hoofdstuk 19 worden de vogels van de hemel door God uitgenodigd om zich te goed te doen:
En ik zag één engel in de zon staan en hij riep uit met een luide stem, zeggend tot alle vogels vliegend in het midden der hemel: Hierheen! Verzamelt jullie tot het grote Avondmaal van God, opdat jullie mogen eten vleesdelen van koningen en vleesdelen van oversten over duizend en vleesdelen van sterken en vleesdelen van paarden en van hen die daarop zitten en vleesdelen van allen, zowel van vrijen als van slaven en van kleinen en van groten.
(Op 19:17-18)
En let wel dit gebeuren gaat vooraf aan Openbaring 20, waar de duizend jaar voor het eerst in beeld komt. Want direct aansluitend op het tafereel van de vogels die zich verzadigen aan de vleesdelen van Gogs leger, lezen we dat de Satan voor duizend jaar wordt gebonden; ná die periode wordt losgelaten, waarna de situatie Gog en Magog zich voor een tweede keer vertoont.
En dit alles dient uiteraard Gods doel.
Zij die zullen delen in de Tweede (algemene) opstanding, de overigen der doden, zullen de volheid van leven blijkbaar ontvangen bij het einde van het Millennium, wanneer zij tot en met de loslating van Satan uit zijn kerkerafgrond rechtschapen zijn gebleven. Zie hieronder de behandeling van dat gebeuren volgens de vv 13-15.
Maar dat leidt tevens tot de gevolgtrekking dat de volheid van leven op aarde zal worden genoten door allen die de beproevingen welke God met het oog daarop toelaat, met succes doorstaan.
En daarmee wordt dan weer verklaard waarom de aanval door Gog van Magog tweemaal aan de orde is. De eerste keer wanneer de Beestachtige Antichrist tegen het einde van de 70ste Week tegen het herstelde, wedergeboren Israël optrekt, en de tweede maal wanneer Satan, na zijn loslating aan het einde van de duizend jaar er, naar het patroonvan Ez 38 en 39, er wederom in slaagt een vijandelijk gezinde menigte tegen de Joodse heiligen te manoeuvreren.
Oppervlakkig bezien lijkt de zinsnede Gog en Magog in Op 20:8 zomaar uit het niets 'op te duiken'; ogenschijnlijk zonder enige aanleiding.
Maar niets is dus minder waar!
Want juist vlak hiervoor (in Op 19:11-21) werden de 'filmbeelden' van Gog/Magog immers reeds vertoond.
Duizend jaar later doet zich eenvoudig een vergelijkbare situatie voor!
11 και ειδον θρονον μεγαν λευκον και τον καθημενον επ αυτον ου απο του προσωπου εφυγεν η γη και ο ουρανοςκαι τοπος ουχ ευρεθη αυτοις
12 και ειδον τους νεκρους τους μεγαλους και τους μικρους εστωτας ενωπιον του θρονου και βιβλια ηνοιχθησανκαι αλλο βιβλιον ηνοιχθη ο εστιν της ζωης και εκριθησαν οι νεκροι εκ των γεγραμμενων εν τοις βιβλιοις κατα ταεργα αυτων
13 και εδωκεν η θαλασσα τους νεκρους τους εν αυτη και ο θανατος και ο αδης εδωκαν τους νεκρους τους εναυτοις και εκριθησαν εκαστος κατα τα εργα αυτων
14 και ο θανατος και ο αδης εβληθησαν εις την λιμνην του πυρος ουτος ο θανατος ο δευτερος εστιν η λιμνη τουπυρος
En ik zag een grote witte troon en hem die daarop is gezeten, van wiens aangezicht vluchtte de aarde en de hemel en geen plaats werd voor hen gevonden. En ik zag de doden, de groten en de kleinen, staande vóór de troon, en boekrollen werden geopend. Ook een andere boekrol werd geopend, welke is des levens. En de doden werden geoordeeld uit de dingen geschreven zijnde in de boekrollen overeenkomstig hun werken. En de Zee gaf de doden die in haar [waren]; ook de Dood en de Hades gaven de doden die in hen [waren]; en zij werden geoordeeld, een ieder overeenkomstig hun werken. En de Dood en de Hades werden in het meer van vuur geworpen; dit is de Tweede dood: Het meer van vuur. En indien iemand niet werd gevonden geschreven in de boekrol des levens, werd hij geworpen in het meer van vuur
We keren terug tot het begin van het Millennium om het oordeelstafereel nader gade te slaan. Dat dit eigenlijk al de start van de Nieuwe Hemel en de Nieuwe Aarde inhoudt, moge blijken uit het 'wegvluchten' van voor Gods aangezichtvan de (oude) hemel en de (oude) aarde (Op 21:1). Satan is opgesloten in de afgrond en de demonen bestaan niet meer. De maatschappij waarover zij de heersers van deze duisternis waren, is eveneens verleden tijd.
In het commentaar op de vv 7-10 hebben we geschetst hoe dan de situatie op aarde er uitziet.
Het thema van het Schriftdeel onder beschouwing zou kunnen luiden:
Opstanding en Oordeel
In grote aantallen zullen de mensen die door de millennia heen gestorven zijn, op aarde worden opgewekt om voor de grote Witte Troon van oordeel te verschijnen. Niet met de bedoeling om onmiddellijk te worden 'afgerekend' op hun levenswijze van vroeger; daarvoor hebben zij reeds de prijs betaald: Hun fysieke dood.
In plaats daarvan gaan zij een programma van onderwijs volgen.
De groten en de kleinen, mensen die uit alle lagen der bevolking afkomstig zijn, de geringen en de voornamen, zij allen moeten vernemen wat de levenswijze voor de Millenniumperiode behelst. Daartoe worden boekrollen van onderricht geopend om hen in de weg der rechtvaardigheid op te leiden.
En hun reactie daarop zal maatgevend zijn hoe het oordeel uitvalt. Yeshua heeft zich daarover al tijdens zijn bediening uitgelaten:
Want de Vader oordeelt volstrekt niemand, maar hij gaf het gehele oordeel aan de Zoon, opdat allen de Zoon zouden eren gelijk zij de Vader eren. Wie de Zoon niet eert, eert de Vader niet die hem zond… Want zoals de Vader leven heeft in zichzelf, aldus gaf hij ook de Zoon leven te hebben in zichzelf. En hij gaf hem macht om gericht te houden, omdat hij Mensenzoon is. Jullie moeten je hierover niet verwonderen, want het uur komt waarin allen die in de graven [zijn], zijn stem zullen horen, en naar buiten zullen komen, zij die de juiste dingen deden tot een opstanding des levens; zij echter die de verachtelijke dingen beoefenden tot een opstanding ten oordeel. Ik kan van mijzelf niets doen; gelijk ik hoor, oordeel ik, en mijn oordeel is rechtvaardig, want ik zoek niet mijn wil, doch de wil van hem die mij zond.
(Jh 5:22-30)
Zoals Hn 24:15 laat zien gingen de verwachtingen van de Joden in de Eerste eeuw in de zelfde richting. Paulus zei namelijk:
Op God stel ik [mijn] hoop, zoals ook dezen zelf die koesteren, dat er een opstanding zal zijn van zowel rechtvaardigen als onrechtvaardigen.
Zie ook Dn 12:2-3.
Yeshua bevestigde dus die verwachting maar voegde er de bijzonderheid aan toe dat de onrechtvaardigen na hun opstanding in een proces van opvoedend oordeel worden opgenomen.
De opstanding houdt dus niet voor iedereen hetzelfde in, wat ook blijkt uit een andere uitspraak van Yeshua:
Maar wanneer jij een gastmaal aanrecht, nodig [dan] armen, gebrekkigen, kreupelen, blinden; en je zult gelukkig zijn, omdat zij niets hebben om het je vergelden; want het zal je vergolden worden in de opstanding der rechtvaardigen (Lk 14:13-14).
Uit het feit dat YHWH Elohim aan het einde van de 1000 jaar Satan gebruikt voor een 'eindtoets', mag niet de conclusie worden getrokken dat allen dat punt ook zullen bereiken.
Uit Js 66:22-24 kan namelijk worden afgeleid dat velen al in een veel vroeger stadium zullen afvallen, blijkbaar omdat zij zich niet zullen willen schikken naar Gods rechtvaardige beginselen, en omdat zij ondankbaar zijn voor de voorziening van het offer van Masjiach Yeshua, op basis waarvan zij überhaupt een opstanding ontvingen:
Want, zoals de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, die ik ga maken voor mijn aanschijn blijven bestaan, zo luidt de godsspraak van YHWH, zo blijven uw nageslacht en uw naam voor mij bestaan. Van nieuwe maan tot nieuwe maan, van sabbat tot sabbat, komt al wat leeft zich voor mij neerbuigen, spreekt YHWH. Wanneer zij naar buiten gaan zullen zij de lijken mogen zien van de mensen die tegen mij in opstand gekomen zijn: Hun worm zal niet sterven, en hun vuur zal niet uitgaan; en zij zullen weerzinwekkend zijn voor alle levenden (wv78).
Zie ook Js 26:7-10 en 65:20.
Ongeacht de overvloed van vrede en de gezegende omstandigheden waardoor de heerschappij van de Masjiach gekenmerkt zal zijn, en niet te vergeten: de steeds terugkerende vreugde als gevolg van de opstanding waardoor geliefden worden herenigd, zullen velen toch zo ontevreden zijn dat ze in hun zelfzucht hun eigen weg willen gaan.
Het oordeel van de Grote Witte Troon [groot staat voor de geweldige omvang van het oordeel; wit wijst op de absolute gerechtigheid daarvan] over deze halsstarrigen zal in overeenstemming zijn met Jesaja:
Wanneer u een oordeel over de wereld velt, zullen de mensen op aarde gerechtigheid leren. Maar niet de goddeloze: Al wordt hij gespaard, gerechtigheid zal hij nooit leren. In het land van het recht doet hij slechts onrecht; de macht van YHWH merkt hij niet op. YHWH, uw opgeheven hand ziet hij niet. Laat hem dan tot zijn schande zien hoe u ijvert voor uw volk, hoe het vuur uw vijand verteert (Js 26:9-11).
Het is niet ondenkbaar dat de opstanding in fases zal verlopen en wel zodanig dat latere generaties eerst worden opgewekt zodat zij de vroegere geslachten kunnen verwelkomen en bijstaan in het opleidingsprogramma.
Wanneer tenslotte alle graven zijn geledigd van de doden die God in zijn herinnering heeft wensen te bewaren, met inbegrip van de doden die een watergraf kregen, zal het Dodenrijk – het Griekse Hades - daarmee zelf tot een einde komen [de implicatie van een en ander is dat de opgewekte mensen dezelfde personen zijn die stierven].
Hetzelfde geldt voor de (Eerste) van Adam geërfde dood. Wanneer elk spoor van die erfenis - door de aanwending van de kracht van Yeshua’s losprijs - verdwenen zal zijn, worden beide, de Dood en de Hades, zinnebeeldig vernietigd in het meer van vuur. Nooit zal de situatie op aarde die daarmee samenging, zich herhalen.
=======================================================
Bij de behandeling van de vv 4-6 bespraken wij dat, hoewel Masjiach Yeshua de supervisie zal hebben over het oordeel van de Heidenvolken, de Joodse heiligen die de Eerste Opstanding zullen ervaren hem daarin op aarde zullen vertegenwoordigen. Behalve als koningpriesters zullen zij immers ook dienen in een rechterlijke hoedanigheid.
Zij zullen dat doen krachtens de profetische aankondiging dienaangaande in Dn 7:22
De macht om te oordelen werd aan de heiligen van de Allerhoogste gegeven.
Vandaar dat Johannes hen bij het begin van het Millennium zag plaats nemen op tronen, en hun werd rechterlijk oordeel verleend (Op 20:4).
Niettemin zou de vraag kunnen opkomen of in die Millenniumrechtspraak te allen tijde volgens absolute gerechtigheid gehandeld zal worden.
In Jesaja 65:20 bijvoorbeeld worden wij bij voorbaat geïnformeerd over het feit dat sommigen hun dagen in het Millennium niet zullen 'vervullen' omdat zij botweg zullen weigeren rechtvaardigheid te leren (Js 26:10):
Want als een jongen nog maar zal men sterven, ook al is men honderd jaar oud; en de zondaar, ook al is hij honderd jaar oud, zal door de vloek getroffen worden.
In dat verband lezen we verder (in Js 66:24) dat er in de loop van de duizend jaar blijkbaar terechtstellingen zullen plaats vinden van degenen die hardnekkig weigeren het juiste te doen: En zij zullen uitgaan en de lijken aanschouwen van de mannen die tegen mij in opstand kwamen.
Maar nogmaals, zullen dergelijke voortijdige executies in alle opzichten volgens recht geschieden?
Bij het beantwoorden van die vraag is het goed dat men in gedachte houdt dat de koninklijke priesterschap meer zal omvatten dan alleen de aardse Gemeente van Joodse heiligen. Er zal ook een hemels deel functioneren, de opgenomen Christelijke Gemeente, en het verbaast ons dan ook niet dat we in de Eén Korinthebrief lezen over de betrokkenheid van dat hemelse deel bij de rechtspraak die tijdens het Millennium op aarde voortgang zal vinden:
Weten jullie niet dat de heiligen de wereld zullen oordelen? En indien de wereld in jullie wordt geoordeeld, zijn jullie [dan] de geringste rechtszaken onwaardig? Weten jullie niet dat wij engelen zullen oordelen?
(1Ko 6:2-3)
(1Ko 6:2-3)
Dat er in absolute zin recht zal geschieden is door deze bovennatuurlijke betrokkenheid volkomen gegarandeerd. De Christelijke Gemeente die in de Masjiach is, deelt immers met hem in alle dingen. Hoewel de Vader heel het oordeel aan zijn Zoon toevertrouwde, zullen de leden van de hemelse priesterschap met hem deelhebben aan de uitoefening van de rechtspraak.
Vergelijk Jh 5:22; Rm 8:17-19; 1Ko 3:21-23.
Interessant is het om het verschil op te merken tussen het oordelen van de mensheid in het algemeen die tijdens het koninkrijk van de Masjiach hier op aarde zullen leven, en het oordelen van engelen. Bij het eerste zullen alle heiligen betrokken zijn die deel uitmaken van de gecombineerde hemelse/aardse koninklijke priesterschap: De heiligen zullen de wereld oordelen.
Maar in hun verbondenheid met hun Hoofd zullen uitsluitend de leden van de hemelse Gemeente betrokken zijn bij het oordeel over de engelen: Weten jullie niet, dat wij engelen zullen oordelen?
Interessant is het om het verschil op te merken tussen het oordelen van de mensheid in het algemeen die tijdens het koninkrijk van de Masjiach hier op aarde zullen leven, en het oordelen van engelen. Bij het eerste zullen alle heiligen betrokken zijn die deel uitmaken van de gecombineerde hemelse/aardse koninklijke priesterschap: De heiligen zullen de wereld oordelen.
Maar in hun verbondenheid met hun Hoofd zullen uitsluitend de leden van de hemelse Gemeente betrokken zijn bij het oordeel over de engelen: Weten jullie niet, dat wij engelen zullen oordelen?
Het lijkt de apostel te bevreemden dat de Korinthische Christenen onbekend waren met het feit dat zij óók betrokken zullen zijn bij het oordelen van engelen. Met zijn vraag suggereert hij immers dat zij dat in de toen voorhanden Geschriften hadden kunnen lezen of, op z’n minst, iets in die zin daaruit hadden kunnen afleiden. Maar waar in de Schrift?
Blijkbaar moeten we ons opnieuw wenden tot het zevende hoofdstuk van het Boek Daniël, waaruit we hierboven reedsciteerden:
(9) Ik schouwde, tot er tronen werden geplaatst en een Oude van dagen zich neerzette… (10) Duizend duizendtallen dienden hem en tienduizend tienduizendtallen stonden voor hem. Het Gerecht zette zich neer en er werden boeken geopend…
Het tafereel gelijkt sterk op dat van Op 4:2-4, waar Johannes een blik in de hemel mocht werpen en eveneens getuige werd van een oordeelstafereel waarbij God is gezeten op een troon en omringd is door de 'weggerukte' Christelijke Gemeente, waarvan de leden onder het zinnebeeld van 24 Oudsten eveneens op tronen gezeten zijn: En zie een troon rustte in de hemel, en op de troon iemand zittend… En rondom de troon vierentwintig tronen, en op de tronen zittend vierentwintig Oudsten gekleed in witte bovenklederen, en op hun hoofden gouden kronen.
En zoals God hier het Gerecht presideert, zien we iets soortgelijks in het visioen van Daniël. Er vindt een plechtige rechtszitting plaats en er wordt een oordeel geveld over de godslasterlijke Kleine horen, alias het Beest, de demonische Achtste koning in de Openbaring: Het gerechtshof nam plaats en men ontnam hem de heerschappij om [hem] volkomen te verwoesten en te vernietigen (Dn 7:26).
-.-.-.-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten